” Tanrı önce erkeği, sonra da kadını yarattı; ve kadınla erkek bir araya gelince de bundan aşk doğdu. İşte Seni Seviyorum, Mükemmelsin, Şimdi Değiş aşkın çeşitli görünümlerini etkileyici ve eğlendirici bir biçimde gözler önüne seriyor. ”
En sevdiğim tiyatro türlerinden biridir müzikal. Ama ne yazık ki ülkemizde oyunların şurasına burasına iki, üç şarkı eklendiğinde adını müzikal koyuveriyorlar. Ve yine ne yazıktır ki ülkemizde hem şarkı söyleyip, hem dans eden, hem de rolünü oynayan tiyatrocularımızın sayısı da yok denecek kadar az. Sonuçta, “Evita gibi, Sokak Kızı İrma (orjinalinden söz ediyorum) gibi, müzikli oyun olmasıyla birlikte Durdurun Dünyayı İnecek Var gibi… oyunlara artık sahnelerimizde pek sık rastlayamıyoruz.
Çok açık söyleyeyim, Seni Seviyorum, Mükemmelsin, Şimdi Değiş adlı müzikali daha önce duymamış olduğum için orasına burasına iki, üç şarkı, birkaç dans eklenmiş bir oyun izleyeceğim önyargısıyla gittim. Ve karşıma dört rötlük bir müzikal , Avrupa sahnelerinde izlediğim gibi, onları hiç aratmayan, çıtayı çok yükseklerde tutan bir müzikal çıktı karşıma.
Tanrı önce erkeği, sonra da kadını yarattı; ve kadınla erkek bir araya gelince de bundan aşk doğdu. İşte Seni Seviyorum, Mükemmelsin, Şimdi Değiş aşkın çeşitli görünümlerini etkileyici ve eğlendirici bir biçimde gözler önüne seriyor. Kadınla erkeğin ilk karşılaşmasını, ilk yakınlaşmalarını, ilk buluşmadan başlayıp evliliğe varan yolculuklarını, ilk anne-baba oluşlarını, yaşlılığa kadar varan kadın-erkek ilişkisini anlatıyor mizah yoluyla.
Konu öylesine evrensel ki, çok aşinası olduğumuz sahneleri görüyor, izliyoruz. Örneğin otomobildeki karı-koca kavgası, çocuklarının evlenmesi için üzerindeki aile baskısı, ev işleri, para kazanmak için koşuşturmalar arasında sevişmeye bir türlü vakit bulamayan eşler…
Kısacası, “hayatımız boyunca aşkı arar dururuz,” diyor oyun, “ama onu bulduğumuzu sandığımız andan itibaren de –bilinçli ya da bilinçsiz—zamanımızı o sevilen kişiyi değiştirmeye harcarız.”
Joe DiPietro’nun yazmış olduğu oyunu Hale Tunçer çok başarıyla dilimize çevirirken hiç kuşkusuz birçok yerini ülkemize uyarlamış. Türk kültüründen alıntılar oyunun içine başarıyla yerleştirilmiş. Onun için de oyun bizden bir oyun bize çok sıcak gelen bir oyun olmuş . Zeynep Talu’nun şarkı sözleri için de “mükemmel”den başka bir sıfat bulamıyorum.
Müzikali Lerzan Pamir-Mehmet Ergen ikilisi sahneye koymuş. Su gibi akan, black-out’lara hemen hiç yer vermeyen, ellerindeki sanatçı malzemesini çok iyi kullanan, mizahı en zarif biçimiyle sahneye getiren bir reji gerçekleştirmişler. Altı oyuncu ve bir piyano, yok denecek kadar az dekor parçacıkları bu etkin rejiye yardımcı olmuş.
Her rolü en sevimli, en sıcak haliyle yorumlayan, güldürmek için asla ucuzluğa kaçmayan sanatçılar, Adem Yılmaz, Begüm Günceler, Defne Koldaş, Eser Eyüboğlu, Ezgi Erol ve Mert Aydın öylesine başarılı bir oyun birlikteliği içindeler ki, birini bir diğerinden ayırmak mümkün değil. Asıl önemli olan da bu. Hepsi müzik eğitimi almış olan sanatçıların seslerini de çok beğendim ama bu konuda bir şey söylemeye kendimi yetkin görmüyorum. Seni Seviyorum, Mükemmelsin, Şimdi Değiş, çok eğlendirici, çok keyifle izlenen, çok çekici bir oyun; oyunun bu çekiciliği de hiç kuşkusuz metninden çok, büyük ölçüde oyuncuların başarılarından kaynaklanıyor.
Birçok boyutuyla (gençliğiyle, yaşlılığıyla, yalancılığıyla, sahtekârlığıyla, beceriksizliğiyle, bekârlığıyla, evliliğiyle…) insanı sahneye getiren, insandaki sevme arzusunun ölmediğini göstererek bir anlamda umut veren Seni Seviyorum, Mükemmelsin, Şimdi Değiş gerçek anlamda batılı bir müzikal olmasının yanı sıra yaşadığımız aşklara da hafif bir göz kırpıyor. Teknik başrolde olmadan da, göz kamaştırıcı dekorlar, pahalı kostümler olmadan da, dev prodüksyonlar olmadan da düzeyli bir müzikalin, gerçek anlamda bir müzikalin nasıl olacağını gösteriyor bize Talimhane Tiyatrosu.
www.dirensanat.com * Her türlü hakkı saklıdır
