Sizden lütuf değil emeğimin hakkını istiyorum!

Şermola Performans’ın kurucularından ve birçok oyunda yönetmen,oyuncu ve dramaturg olarak imzası bulunan  Berfin Zenderlioğlu; kadınların çalışmalarının görmezden gelinmesinin yanlışlığına vurgu yaptı. Facebook sayfasında ” Lütuf değil emeğimin hakkını istiyorum” diyerek başlayan yazısı şöyle:

“Aylar önce bir dergi için Şermola Peformans ve oyunları hakkında, bir röportaj vermiştim. Yazı, öncesinde çıkmış, ben daha yeni okuyabildim. Şimdi gelelim mevzuya;
“Disko 5No’lu”oyunundan bahsetmiş arkadaşımız. Oyunun yazarı ve oyuncusunun ismi zikrediliyor -elbette ki edilecek- lakin rejisi için “sıradışı ve çarpıcı” bir reji diyerek geçiliyor. Oyunun yönetmenliğini yaptığımı bildiği halde, üstelik röportajı ben vermeme rağmen, zahmet edip ismimi bile yazmamış. Şimdi, bu sorunla boğuşan, ısrarla görmezden gelinen bir çok kadın tiyatrocu arkadaşlarım var. Biz var olan bu ataerkil sistemin, bizi yutmak üzere hazır beklediğini biliyoruz. Erk dilinin sanat ortamında bile, ne kadar hakim olduğunu da biliyoruz. Buna rağmen üretiyoruz, ayaktayız ve bu ürünleri alımlayıcımızla paylaşıyoruz. Bizleri her defasında “biz de burdayız, neden görmezden geliyorsunuz?” demek durumunda bırakıyorsunuz; çünkü bu gibi zihniyetlerden gerçekten lütuf değil, emeğimizin hakkını istiyoruz… etrafınıza bir bakarsanız çok şey istemediğimizi görürsünüz. Biz o oyunlara aylarımızı veriyoruz, mesai harcıyoruz, bir şeylerden feragat etmekse ediyoruz da. Bu bizim zaten mesleki sorumluluğumuz. Lütfen bu eril dili bir kenara bırakın, alışılmış kodlarla hareket etmeyin. Kadın gazetecilerin de bu kodlarla hareket etmesi, beni hepten rahatsız ediyor. Kafanızı işgal ettiysem özür dilerim ama her defasında bununla karşı karşıya kalıyorum. Sadece tiyatro değil tabi ki, bir çok alanda da kadınlar bu durumla karşı karşıya kalıyorlar. Aciz değiliz, buna karşı durabilecek gücümüz de var. Sizlerin de bu durum karşısında bize cevap verebileceğiniz argümanlarınız olsun lütfen.
Ayrıca sizlere oyun künyelerini gönderiyoruz, orada her şey yazıyor, birebir bizi tanıdığınız halde de “kadın” tiyatrocuları es geçme derdiniz nedir, anlamış değilim…
Birbirimizi ıskalamamak dileğiyle…
yanımızda olan “erk”in diliyle konuşmayan güzel yürekli erkek arkadaşlarımız da var:) özür dilerim ayrıştırmak gibi bir derdim yok, tam da bu ayrıştırmaya karşı çıktığım için yazıyorum. Sadece “insan” diye yazmak isterdim ama önce bu yaklaşımların sorgulanması gerek. Bin yıldır sorgulandığı gibi…
Hayatın her alanında olduğu gibi, tiyatroda da nice güzel şeyler üreten kadınlar var, yüreğinizden öperim
Görmezden gelseniz de, unutsanız da, burdalar…”